رژیم‌های بین‌الملل
رژیم‌های بین‌الملل (International regime):
هنجارها و اصول و قواعدی که مستقیم یا غیرمستقیم، انتظـارات میان بازیگران بین‌الملل را در نقطۀ معینی برآورده می‌سازد (تلاقی انتظـارات دو یا چند بازیگر) مثل سالت[1] 1 و 2 و بعدها استارت[2] 1 و 2.
بسیاری از رژیم‌ها می‌توانند به سازمان‌های بین‌المللی تبدیل شود و حتی ممکن است تسهیل‌کنندۀ حکومت‌مداری جهانی، در غیاب اقتدار مرکزی باشند.
در دهۀ 1980 مطرح شد. با تلاش لیبرالیست‌ها، رشته‌ای فرعی در روابط بین‌الملل بوجود می‌آید که در حوزه‌های وسیعی در مطالعات سیاسی می‌پردازد، مانند: تکثیر سلاح‌های هسته‌ای، رژیم منع آزمایش‌های سلاح‌های هسته‌ای NPT، CTBT، رژیم‌های حفظ محیط زیست، رژیم‌های حقوق بشر، رژیم‌های پولی و بانکیِ بین‌الملل و ... که به بانک جهانی تبدیل شد...
پس از جنگ سرد، رویکرد جامعۀ بین‌الملل، بجای تأکید بر «نظم» به «گسترش عدالت» در سیاست جهانی گرایش پیدا کرد.
بخش : سایر دروس ◄
برچسب : اصول-و-مبانی-روابط-بین-الملل , درس-اصول-روابط-بین-الملل , روابط-بین-الملل , رژیم-های-بین-الملل , نظریه-روابط-بین-الملل , نظریه-های-روابط-بین-الملل , کلاسهای-دکتر-روح-الله-تقی-نژاد ,